നിലാവിന്റെ പൊയ്കയില്‍
നിലാവിന്റെ പൊയ്കയില്‍ നീരാടുവാന്‍ വന്നു ആരോരുമറിയാതെ പനിമതിപ്പെണ്‍കൊടി പൊയ്കയില്‍ മുങ്ങിനിവര്‍ന്നപ്പോള്‍ മാറിലെ വെണ്‍‌മേഘച്ചേല ഞൊറിയഴിഞ്ഞു അവളുടെ കവിളിലെ ലജ്ജയിന്നെന്‍ സഖീ, നിന്‍ മിഴിയിണയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടുവല്ലോ അരികില്‍ ഞാനെത്തുമ്പോള്‍ ഓടിയകലും നിന്‍ കൊലുസ്സിന്റെ കൊഞ്ചല്‍ ഞാന്‍ കേട്ടതല്ലേ ഇന്നൊരു പനിനീര്‍പ്പൂ നീട്ടിയ നിന്‍ കൈയില്‍ എന്‍ വിരല്‍ത്തുമ്പൊന്നു തൊട്ടനേരം പനിനീര്‍ദലം തോല്‍ക്കും നിന്‍ പാദം പുണരുന്ന കൊലുസ്സെന്തേ കൊഞ്ചാന്‍ മറന്നുപോയോ? മിഴിയൊന്നുയര്‍ത്തി നീ നോക്കുകിലെന്നോര്‍ത്ത് പിടയും മനസ്സോടെ കാത്തുനില്‍ക്കെ നിൻ‌മിഴിയിണയിലെ പ്രണയമന്നഴകോലും കണ്‍പീലിയാല്‍ നീ മറച്ചതല്ലേ ഇന്നെന്റെ രാധയായ് മെയ് ചേര്‍ന്നുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നിന്‍ കണ്ണില്‍ മോഹം തുളുമ്പിയല്ലോ.