ആരോടും പറയരുതെന്നു കരുതിയത്..
എന്റെയീ ജനാലയ്ക്കപ്പുറം മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട് ഈ മഴയെന്നെ, വല്ലാതെ മോഹിപ്പിക്കുന്നല്ലോ എന്തേയിങ്ങനെ? എന്തേയിന്നു ഞാനിങ്ങനെ? ഇലകളില്‍ നൃത്തം വച്ച് പൂക്കളില്‍ ഇക്കിളിയുണര്‍ത്തി വരണ്ട മണ്ണിന്റെ മാറില്‍ കുളിരായ് പെയ്തിറങ്ങുന്ന ഈ മഴ, ഇന്ന് ഇതെന്നെ വല്ലാതെ മോഹിപ്പിക്കുന്നല്ലോ നിറുകയില്‍ ചുംബിച്ച് കണ്‍പീലികളെ നനച്ച് കവിളിലൂടൊഴുകി മേലാകെ കുളിരു തന്ന് നെഞ്ചിനുള്ളില്‍ സുഖമുള്ള ചൂടു തന്ന് ഈ മഴയെന്നെ നനച്ചെങ്കില്‍.. നോക്കിനോക്കിയിരിക്കെ മഴ പെയ്തു തോര്‍ന്നുപോയി ജനാലയ്ക്കപ്പുറം ഇരുള്‍ വന്നു മൂടിപ്പോയി മഴയില്‍ ഞാന്‍ നനഞ്ഞില്ല മഴയെന്നില്‍, കുളിരുള്ള ചൂടായ് പടര്‍ന്നില്ല വെറുതെ.. വെറുതെ, ഞാനാ ഇരുട്ടിലേയ്ക്കെന്റെ കൈയൊന്നു നീട്ടി എങ്ങുനിന്നോ, ഒരു മഴത്തുള്ളിയെന്റെ കൈയില്‍ വന്നു വീണു ഒരു നിധി പോലെ ഞാനതെന്‍ കവിളോടു ചേര്‍ത്തു അതെന്റെ കവിളില്‍ കുളിരായ് പടര്‍ന്നു, മേലാകെ മഴയായ് പെയ്തിറങ്ങി ആ മഴയില്‍, ഞാന്‍ എന്നെ മറന്നു ഇനിയൊരു സ്വകാര്യം പറയട്ടെ? ആരും കാണാതെ, ആകാശം കാണാതെ ആ മഴത്തുള്ളിയെ ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഒളിപ്പിച്ചുവച്ചിട്ടുണ്ട്, എന്നും, എന്നില്‍ മഴയായ് പെയ്തിറങ്ങാന്‍.